یکی که نیست ولی هست

هممون توی زندگیمون یکی رو داریم که هیچوقت به نبودنش و رفتنش...

عادت نکردیم و نمیکنیم ...کسی که با رفتنش ...حضورش بیشتر از همیشه

توی زندگیمون و ذهن و قلبمون احساس میشه ...چقدر خوبه ادما طوری برن

که هرچقدر از نبودنشون بگذره ...جای خالیشون بیشتر احساس بشه ...

و یاد خیر و خوبشون هم همینطور ...همین که هم خودت و هم اطرافیانت

بگن ...اگه فلانی الان بود ...کاش فلانی الان بود ...شاید خودم پسر خوبی نباشم

ولی از این که پسر اون مرد فراموش نشدنی هستم به خودم میبالم ...

کاش مثل انسان بیاییم ...مثل انسان هم برویم ...به یاد ماندنی ...که توی

این دنیای گذری فقط یک نام ازمون میمونه ...